Historikk: | Mest truleg var Uppistugu Dombås og Bergejordet saman om denne saga, da gardane skifta eigar ofte på den tida. Desse to bruka hadde mykje samarbeid da dei etterkvart vart nære slektningar.
Sagbruket var nok oppsett på 1770-80 talet, da det var nyleg oppsett før Storofsen i 1789. I skadetaksta står det:"Halvdelen av ei sag vart øydelagt for Uppistugu Dombås". Ved eit gardsalg i 1811 fylgde halvparten av ei sag i Hindåe med. I 1812 vart det halde auksjon over gardane Uppistugu Dombås og Massingsmedlykkja der halvdelen av ei sag var inkludert, og Pål Pålsson Tofte fekk tilslaget. I 1815 bytta han denne gardhandelen med Pål Engum, slik at Pål Engum vart ved Uppistugu Dombås og Pål Tofte fekk Engum. I skøytet var det eit krav om at Pål Engum årleg skulle levere tre og ei halv tylft sagbord til eigaren av Tofte. I 1819 fekk Pål Tofte skøyte på fleire eigendommar under Uppistugu Dombås, med i handelen var "og halve delen i Dombås saugen med inventarium". Ola Sveinson Hådi selde i 1838 sin del av Søre-Dombås til Ola Olsson, "med rett til skov og havning, fjerdeparten i flomsaugen i elven Hinden." I 1855 og utover var det Ole Bergejordet som dreiv saga, han saga ein del tømmer frå gardar i Kjøremsgrende. I dagbøkene frå brukaren i Systugu Synspe: Desember 1855, "Skaaret paa Ole Bergejordes Saug 2 Tølter 10 s." "Ved Bergejords Saug har jeg 71 Bord og 24 Bager den 13 Juni 1885." Av dagboknotatane finn ein at brukaren på Simenrud køyrde tømmeret sitt til Bergejordsaga i åra fram til 1887, etter 1887 vart det bygd nye sager på Lesja. Ein kan fortsatt finne oppbyggingar av stein som saga har stått på. |